травить

травить ¹

травлю, травишь, παθ. μτχ. παρ λ θ. χρ. травленный, βρ: -лен, -а, -о ρ.δ.μ.

1. δηλητηριάζω, καταστρέφω, εξολοθρεύω με δηλητήριο•

травить мышей εξολοθρεύω τα ποντίκια με δηλητήριο (ποντ ικοφάρμακο).

|| φθείρω, βλάπτω με τοξίνες•

травить свой организм алкоголем δηλητηριάζω τον οργανισμό μου με αλκοόλη.

2. ερεθίζω με καυστική ουσία, καίω. || μτφ. αναθυμίζω, αναθυμούμαι δυσάρεστα• ξύνω παλαιές πληγές.

3. (τεχ.) επεξεργάζομαι επιφάνεια με οξέα. || χαράσσω σχέδια με οξέα.

4. ποδοπατώ, τσαλαπατώ (λιβάδι, χωράφι).

5. (απλ.) χρησιμοποιώ, ξοδεύω για ζωοτροφή•

мы солому -им, а сено бережм ξοδεύομε το άχυρο και το χόρτο το φυλάγομε (το τσιγκουνευόμε).

6. σπαταλώ.

7. κυνηγώ (με σκυλιά). || παρορμώ, παροτρύνω (τα σκυλιά).

8. κατατρέχω, καταδιώκω τον αντίπαλο.

травиться

1. δηλητηριάζομαι, εξολοθρεύομαι κλπ. ρ. ενεργ. φ.

2. αυτοκτονώ με δηλητήριο.

травить ²

ρ.δ.μ. (γραμμ. στοιχεία βλ. тра-вить1).

1. ξεσφίγγω, ξελασκάρω, αμολάρω.

2. αφήνω να διαφύγει, να διαρρεύσει (για ατμό, αέρα κ.τ.τ.).

3. μτφ. (ναυτ.). α) βλ. тошнить, β) βλ. врать.

травиться

ξελασκάρω κλπ. ρ. ενεργ. φ. (1, 2 σημ.).